Asya ovalarından binip geldiğimiz kırat, Mersedesten sonra nalları dama atıldı. Önce memleket sathında üç beş tur at, Bak aramıza yeni üyeler katıldı! Meydanlar insandan kilim, Sandıklar oylardan tulum. Ya Kırat? Ondan logolar yapıldı. Kıratın boynuna boynuna vurun, Bir derin, devletin koynuna yerleşsin derin! Bıyık önemli, tavırlar emin, kanlar serin, Hep kaymak mı olur taamı mechul faillerin? Kırat mirası devretti yadigar, Kendi yok ama, isimde rengi var, Oğul, kız, torun, damat Ülkenin yoksulluğundan almışlar beraat. Arada bir kaç bin dolara düşkün Üvey evlat, yetim, düşkün, nasiplerini kapmışlar, Doğalgaz yaygınlaşınca tüpçülükten, Kendilerini pambık ticaretine atmışlar. Pambık para etmeyince ajans, medya sapmışlar. Hayırsever işadamları yok mu hiç, Ya maske dağıtsın ya da kit? Kalk sen burdan okyanus ötesine git, Gelirsen gazisin, kalırsan şehit. Bütün kirleri temizleyen çöpçünün deyimiyle, Oğlum aklımızla alay etme oğlum bak git! Bir süredir kale içten dökülmekte, Tabiri caizse çivi çiviyle sökülmekte, Yıkılsın vur, yarım değil tam vur, Açlıkla, sefaletle, yoksullukla vur. Vur, zira; Garibanlar, garib analar ellerini açmakta, Gençlerimiz böbreğini satmakta, Hayatımız bu çukurda batmakta, İnsanımız artık yazar kasa değil, Kendisini atmakta!!!