KORKU'NUN KAYNAĞI Korkuyla ilk tanışmamız daha ilk anne karnında başlar. Annemizin yaşadığı duygular, korkular, kaygılar, travmalar, endişeler, daha minicik bir bebekken kodlanır. Doğduğumuzda daha hiç hayatı tanımazken, odamızdaki gölgelerden korkarız. Nesnelerden, eşyalardan, oyuncaklardan, ışıklardan, aklınıza gelebilecek her şeyden korkarız. Bebekler, ilk doğduklarında melekleri görüler, onlara gülümserlermiş. Dünyayı hiç tanımadıkları, hiç deneyimlemedikleri için her şeye gülümserlermiş. Sokaklarda, caddelerden gelen araç sesleriyle, korna sesleriyle, radyoda çalan yüksek sesli her şeyle tanışmaya başlayınca, ağlamaya başlarlar. Bir bebek neden ağlar sizce? Hepimizin aklına ilk gelen, karnının acıkmış olabileceği, gazının olabileceği vb. Nedenler gelir. Bebekler odasında yalnız bırakıldığında, yalnızlığı deneyimleyip, korkup ağlamaya başlarlar. Eskiden babaanneler, anneanneler, efsanelerden yola çıkarak, masallar destanlar, hikayeler, öyküler anlattıklarında, sadece bir an önce uyusun diye korku içerikli olaylar anlatırlarmış. Daha o yıllardan itibaren korkuyla tanışmış oluruz. Bize korkuyu kodlarlar. Sonra bu korkuyu anne ve babamızın şefkatiyle yeneriz. Okul çağına gelip, okula gitmeye başladığımızda; yalnız kalmaktan korkarız. Okulda unutulmaktan korkarız. Sevdiklerimizi kaybetmekten korkarız. Okulda yalnız kalmaktan, terkedilmekten korkarız. Caddelerde, sokaklarda kaybolmaktan korkarız. Derslerde başarısız olmaktan korkarız. Sonra da gelecek kaygısına kapılırız. Üniversiteyi bitirip, mezun olduğumuzda işsiz kalmaktan korkarız. Anne ve babamızı kaybetmekten korkarız. Evlat sevgisiyle tanışırız. Dünya'nın en mükemmel duygusudur. Evladımızı kaybetmekten korkarız. Bu duyguları aştıktan sonra evladımızın gelecek kaygısına kapılırız. Yaşlanmaktan, ölmekten korkarız. Tüm bu saydıklarımızı sırasıyla deneyimleyerek yaşarız. Peki, sizce korkunun tanımı nedir? Korku; doğal, güçlü ve ilkel bir duygudur. Kendimizi tehlikede hissettiğimiz andır. Kendimize zarar geleceğini düşünmemizdir. Kaygı duyarız. Bize bir kötülük geleceğini hissedip, panikleme haline geçeriz. Rüyalarımızda da korkarız. Kısır döngü böyle sürer, gider. Kısaca; insan hayatını bir döngü sarmalı içinde yaşadığımız, hissettiğimiz duyguların bir parçasıdır. Sevme, sevilme, kaybetme, kaybolma, terkedilme, sevdiklerine ulaşamama daha birçok şey sayabiliriz. Korkunun diğer adı da fobidir. Kendimizi tehlikede hissetme halidir de denilebilir. Böceklerden, yabancılardan da korkarız. Korku sırasıyla kaygıya dönüşür. Kaygı da fobiye dönüşür. Her insan güven ve huzur içinde yaşamak ister. Sağlıklı bir yaşam için korkuyu yenmek gerekir. Korku; doğal bir insan duygusudur. İnsanları hayvanlardan ayıran özellik; düşünen bir varlık olmasıdır. Korku; hepimizin hayatı boyunca deneyimlediği bir duygudur. Önemli olan korkuyu yenmek, bu duygumuzun hayatımızı olumsuz etkilemesine izin vermememizdir...