SİHİRLİ ORMAN Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde çok uzak ülkelerin birinde sihirli bir orman varmış. Bu orman o kadar güzel, etkileyici görünüyormuş ki tüm canlılar ormanın içinde neler olduğunu çok merak ediyormuş. Bazen ormandan çok güzel sesler geliyormuş. Bir gün ormana iki çocuk güzel böğürtlenlerden, çileklerden toplamaya gitmek istemiş. Ormandan mis gibi kokan kır çiçeklerinin kokusu geliyormuş. Ormanın büyülü sesleri gökyüzüne yükseliyormuş. Ormandan çok güzel sesler ve kokular geliyormuş. Bu ormandaki her şey hem çok güzel, ilgi çekici hem de çok etkileyici görünüyormuş. Burada ölmüş bir orman perisi yaşıyormuş. Sadece yağmur yağdığında ortaya çıkıyormuş. Anne, babaları çocuklarını bu ormana girmemesi konusunda uyarmış. Bir efsaneye göre, bu ormana giren bir daha geri çıkamıyormuş. Sadece iyi kalpli olanlar, iyilik yapan, herkese karşılıksız yardım eden çocuklara orman perisi tarafından korunduğu için çıkabiliyorlarmış. Bir gün çocuklar ormana girmiş, yolunu kaybetmiş. Ayakları bir çalı parçasına takılıp, düşmüşler. Hafızalarını kaybetmişler. Bu sırada 3 sincap kardeşle tanışmışlar. Sincaplar konuşuyormuş. Çocuklar çok şaşırmış. SİNCAPLAR: — Hey! Sizin burada ne işiniz var, çocuklar? — Orman çok tehlikeli bir yer — Buraya yalnız gelmemeliydiniz. — Annenizin haberi var mı? — Burası zehirli, yabani otlarla dolu. ÇOCUKLAR: — Aaa siz konuşuyorsunuz? — Sincaplar hiç konuşur mu? SİNCAPLAR: — Evet, konuşur. — Biz orman perisinin arkadaşlarıyız. — Orman perisi bizi anne babalarının, büyüklerinin sözünü dinlemeyen çocukları korumamız konusunda görevlendirdi. — Orman bekçileriyiz. — Görevimiz sizi tehlikelerden korumak. ÇOCUKLAR: — Biz kafamızı çarptık, düştük. — Canımız çok yanıyor. Bize yardım et. — Hiçbir şey hatırlamıyoruz. SİNCAPLAR: PİKU, PUKİ, POPİ, Hep birlikte: — Korkmayın çocuklar biz size yardım etmek için buradayız. PİKU, PUKİ, POPİ'nin üstün güçleri vardır. Hemen gökyüzünde büyük bir ekran açılır. Bakarlar. Çocuklar bundan çok etkilenirler. MASAL VE ALMİRA: — Vawww. Bu ne kadar da muhteşem bir şey böyle. Ekrana dokunmak isterler. ÇOCUKLAR: MASAL-ALMİRA: — Bu rüya kadar gerçek! Ekranda ailelerini görürler. Anne ve babaları çok korkmuş, telaşlanmıştır. Çok endişeli görünmektedir. Yaptıkları hatayı anlamış, hatalarından pişmanlık duymuş, derslerini almış, geri dönmek istemektedirler. Ama sincapların bir şartı vardır. Efsaneye göre; Bu ormandan çıkabilmeleri için bir iyilik yapmak zorunda, bir şeye emek vermeleri gerekmektedir. SİNCAPLAR: — Buradan çıkmayı çok mu istiyorsunuz? ÇOCUKLAR: — Evet, hem de çok istiyoruz. — Ailemizi çok özledik. — Hatalarımızdan büyük dersler çıkardık. SİNCAPLAR: — O zaman orman perisinin evini hep birlikte tamir edelim. ÇOCUKLAR birbirlerine bakmışlar: — Peki, olur… Hemen başlayalım, o zaman. Birlikte tamir etmişler. SİNCAPLAR: — Teşekkür ederiz çocuklar. — Artık sizi ailenizin yanına gönderebiliriz. Ama son bir soru: — Bu yaşadıklarınızdan nasıl bir ders çıkardınız? ÇOCUKLAR: — Anne, babamızın, büyüklerimizin sözünden çıkmamalı, onları dinlemeli, onları üzmemeliyiz. — İyilik yapmak çok güzel bir duyguymuş. — İyiliğin gücü. Bağırırlar. ÇOCUKLAR: — Herkese iyilik yapmanın ne kadar güzel bir davranış şekli olduğunu öğrendik. Birbirlerine sarılıp, vedalaşırlar. Ailelerine kavuşurlar. Herkes mutlu bir şekilde yaşar. Onlar ermiş muradına, biz çıkalım kerevetine...