Yüce Allah insanoğlunu dünyaya kendisine kulluk etmesi için gönderdi. Bu sürede de çeşitli imtihanlara sokarak onları deniyor. Hepimiz kuluz, beşeriz, hepimizin bilerek veya bilmeyerek işlediğimiz günahlarımız elbette var. Ancak önemli olan ve maalesef bugünkü insanların ve özellikle gençlerin unuttuğu ya da tam olarak öğretilmediği "ahiret inancı" ve "Allah korkusu"nun yeterince bilinmemesi... Bizler biliriz ki bu dünya hayatında büyüğünden küçüğüne ne yaparsak, yaptığımız her şeyin en ince ayrıntısına kadar hesabını vermekle yükümlüyüz. Bu bilinç insana başkalarının haklarına girmemeyi, davranışlarında titizliği öğretir. Bunu bilen her insan bir başkasının hakkına girmekten, kamu malına zarar vermekten çekinir, ağaca kuşa, kediye, köpeğe hiç bir canlıya zarar vermez. Günümüze dönüp baktığımızda ekranlarda izlediğimiz her gün içimizi yakan haberlerin altında gözlemlediğim, insanlarda gerçekten bu bahsettiğim kavramların eksikliği yatıyor. Yüzlerce cami, yüzlerce imam hatip okulları, onlarca vakıf dernek vs. olmasına rağmen neden vicdanlı nesiller yetiştiremez olduk? Neden çocuklarımız öylesine rahat bir şekilde bir kediye bir ağaca tekme atabiliyor okul eşyalarına zarar verebiliyor ya da çok acımasızca arkadaşlarını öğretmenlerini darp edebiliyor. Neden aileler olarak bunlara kafa yormuyor çocuklarımızın bu gidişatları için bir çözüm aramıyoruz. Neden gençlerimizi kabadayılığa, mafyalığa özendiren dizilerin, aileleri dağıtan gündüz kuşağı programların önüne geçemiyoruz? Halk olarak bu kadar mı aciz kaldık, bu kadar mı sindirildik? Evet başta bahsettiğimiz gibi hepimizin günahları bir beşer olarak vardır. Ancak Allah'ın affetmeyeceği iki günahtan biri kul hakkı iken biz bunu neden bu kadar hafife alır olduk? Bir millet her türlü zorluğun üstesinden gelir. Yeniden doğar Yeniden üretir Yeniden büyür de, bu ahlak ve adalet boşluğunu nasıl doldurur? Sanırım burada yine en büyük görev anne babalara düşmekte. Adeta yeniden programlar gibi vicdan yüklü nesiller yetiştirmek bize düşmekte...