İş yerinde, okulda, dışarıda, otobüste vb.mekanlarda yani her yerde insanların ve mekanların kusurunu arıyoruz, ama neden? İnsanların hatalarına hiç tahammül edemiyoruz, ama neden? Birileri hata yaptığında hemen yargılıyoruz ve kötü sözler söylüyoruz, dolayısıyla biz de hata yapmaktan korkuyoruz; ama eğer korkuyorsak ,neden yargılıyoruz? Bunun sebebi belki de mükemmeliyetçi benliğimiz, kendini mükemmel sanan, ama aslında öyle olmayan benliğimiz... Bazen sadece kusurlara değil, o şeyin veya o kişinin iyi ve güzel yönlerine, eğer bir hata yapmışsa neden öyle yaptığına odaklanmalıyız. Mesela mekan olarak okul diyelim. Evet biliyorum kusuru çok fazla ama en azından yeni bilgiler öğrenmemizi ve sosyal becerilerimizi geliştirmemize yardımcı oldu veya oluyor. Ya da otobüsteyken biri yanlışlıkla bize çarptı veya üstümüze düştü diyelim, biz de o kişiye içimizden veya dışımızdan kötü sözler söyledik, ama kimse öyle bir şeyi bilerek yapmak istemez ki. Siz, ister misiniz? Yani sonuç olarak her yerde sadece kusur aramamalıyız ve eğer biri hata yaparsa o kişiyi hemen yargılamamalıyız; çünkü kim bilir, belki de bir gün kusurlu olan ve hatayı yapan kişi biz oluruz. Bu yüzden kimseye bize uygulanmasını istemediğimiz şekilde davranmamalıyız.