İYİLİK İYİDİR Okulun son günüydü. Genç Mine okuduğu kolejin lise son sınıfından mezun oluyordu. Mine, düzenlenen mezuniyet töreninde bir konuşma yapmak istedğini okulun müdüründen rica etmiş, o da bunu kabul etmişti. Önce okul müdürü konuşmasını yaptı; Okulun ne kadar iyi bir okul olduğunu, çok yüksek standartlarda bir eğitim verdiğini vs. Ailelerin desteğinin önemini vurgulayıp teşekkür ederek konuşmasını bitirirken, konuşmasının sonunda Mine'yi kürsüye çağırıp okul ikinciliği başarı belgesini, tebrik ederek verdikten sonra konuşmasını yapması için mikrofonu Mine'ye uzattı. Mine, mikrofonu eline aldı, bir adım öne çıkarak konuşmaya başladı. "Sevgili ailem,Sayın müdürüm, sayın öğretmenlerim, sevgili arkadaşlarım ve siz öğrenci arkadaşlarımın velileri, sayın konuklar hepiniz hoş geldiniz. Bu mutlu günümüzde bizleri yalnız bırakmadığınız ve başarımıza ortak olduğunuz için teşekkür ederim." Mutlulukla devam etti: "En başta Sevgili annem ve babama ve ayrıca tüm öğretmenlerime verdikleri emek için ne kadar teşekkür etsem azdır." "Bizler, yani ben, yani diğer öğrenci arkadaşlarım bu okulda okuma şansı elde ettiğimiz için çok şanslıyız, Bu imkanı bize ailelerimiz sağladı. Ne şanslıyız değil mi? Ancak bizim gibi bu güzel imkanlara sahip olamayan on binlerce, belki yüz binlerce, hatta milyonlarca akranlarımız var. İnanıyorum ki bu imkanlar onlara sunulsa belki de çok daha başarılı olacak arkadaşlarımız vardır. Bizim ailelerimizin ekonomik olarak iyi durumda olduklarını biliyorum. Zaten belki de başka türlü burada olamazdık." "Yalnız ben şunu söylemek istiyorum ki; ailemizin maddi durumu bu okulu rahatça karşılayabilecek düzeyde. Okulun giriş sınavında burs kazanma hakkı elde etmiştim, ancak bu bursu kullanmak istemedim. Ailemle konuştuk ve 'Bu bursu gerçekten ihtiyacı olan bir arkadaşımıza verelim' dedik. Okul idaresi de bu talebimizi memnuniyetle kabul etti. Böylece bir arkadaşımız, bu burstan faydalanarak aramıza katıldı. O, burada gösterdiği olağanüstü başarıyla bu iyiliği kat kat hak ettiğini gösterdi." O arkadaşımız da çok başarılı bir şekilde şimdi buradan mezun olarak aramızdan ayrılacak." "İnanıyorum ki çok güzel bir üniversiteye de girecektir. ona hayatı boyunca başarılı olmasını diliyorum ve iyi bir konuma gelmesi için dua edeceğim. Bu arkadaşımızı ailemizin bir ferdi, benim de manevi kardeşim olarak görüyorum, ailemin ve benim desteğim bundan sonra da devam edecektir. Çünkü burada gösterdiği başarıyla bu onu fazlasıyla hak ediyor." Gözlerini ailesinin yanında oturan arkadaşına çevirerek mutlu gözlerle ona baktı. Sonra konuşmasına devam etti; "Çok fazla uzatmayacağım. Ancak şunu belirtmek istiyorum: Ben bu yapılanı övünmek için anlatmıyorum. Sadece bizim gibi maddi açıdan şanslı olmayan birçok kardeşimizin desteklenmesiyle neler olabileceğini göstermek, örnekleri çoğaltma duygusunu yaymak açısından anlatıyorum. Yoksa benim ve ailem için en büyük övünç kaynağı, arkadaşımızın bu okuldan, evet bugün bu okuldan azmi ve çalışkanlığıyla birinci olarak mezun oluşudur. Şimdi müdürümün de izniyle kendisini gururla kürsüye davet etmek istiyorum." diyerek okul müdürünün gözlerine baktı. Ondan onaylayan işareti alınca, devam etti: " Evet, bu arkadaşımız, benim manevi kardeşim olarak gördüğüm sevgili Ayşe. Bugün bu gururu bize yaşattığı için kendisine ne kadar teşekkür etsek azdır. daha güçlü bir ses tonuyla seslendi: "Ayşe, lütfen gelir misin?" Ayşe, kürsüye doğru ilerlerken Salonda bulunanlar, O kürsüye ulaşana kadar, avuçları patlarcasına ayakta alkışlıyorlardı, adeta salon yıkılıyordu. Okulun müdürü, "al bu başarı belgesini Ayşe'ye sen takdim et" diyerek birincilik başarı belgesini Mine'ye uzattı. Ayşe, o sırada kürsüde bekleyen Mine'nin yanına ulaşmıştı. Önce sevgiyle birbirlerine sarıldılar, daha sonra Mine " sevgili kardeşim bu gururu bizlere yaşattığın için çok teşekkür ediyorum" diyerek Ayşe'ye ödülünü verdi. Ayşe'de teşekkür konuşmasını yapmak üzere mikrofonun başına geçti. Önce başını hafifçe öne eğip, dudağındaki mutlu bir tebessümle konukları selamladı ve konuşmaya başladı: "Sayın müdürüm, değerli öğretmenlerim, her koşulda beni destekleyip, yanımda duran, imkanları ölçüsünde tüm desteklerini veren canım annem ve babam, kıymetli konuklar, değerli arkadaşlarım hepinizi saygıyla selamlıyorum. Evet benim ailemin maddi durumu bu okulda okumam için yeterli olmayabilir. İmkânları sınırlı olsa da beni her zaman destekledi. Onların benim okumam için gösterdiği çabayı görüyorum, hiçbir zaman unutmayacağım. Onlara huzurlarınızda ne kadar teşekkür etsem azdır." Anne ve babasına baktı, onların gözlerinden inen yaşların ışıltılı mutluluğunu hissederek devam etti: "Ayrıca, benim bu okulda okumama vesile olup, sundukları imkan için sevgili kardeşim Mine ve ailesine minnetlerimi sunuyorum." "Ben de kendimi daha çok geliştirip, iyi bir üniversite kazanıp ülkeme ve aileme, sizlere daha iyi hizmetler sunabilmek ve layık olabilmek için elimden geleni yapıp, iyi bir birey olmak yolunda ilerleyeceğim. Hepinize tekrar teşekkür ederim." "Çok fazla uzatmayacağım!" diyerek sözünü şu şekilde bitirdi: "İyilik iyidir. Ben de sevgili kardeşim Mine ve ailesinin başlattığı bu iyilik yolunda yürümeye, iyiliği çoğaltmaya devam edeceğim." diyerek sözlerini alkışlar arasında bitirip kürsüden inip, ailesinin yanına yürürken, başı dik ve gururluydu.♡ https://x.com/hseynalayan1