HAZAN MEVSİMİ Yine bir güz mevsimindeyim. Yine karmaşık duygular, gelgitler. Yine bir sonbahar mevsiminin getirdiği duygular; hüzün, karmaşık duygular, mevsimin karmaşıklığı, hava koşulları. Hava bir açıyor, bir kapıyor. İnsan nasıl giyineceğini, nereye gideceğini, nasıl davranacağını bilememenin karmaşıklığıyla savaşıyor. Gökyüzünün kızıllığı, sararmış yapraklar, ağaçlardan dökülen sararmış, sarı, kızıl, kahve tonlarındaki yaprakların hışırtısı. Yine bir bilinmezliğe yürüyorum. İnsanların saçlarına düşen aklar, bir yandan da kızıl ve sararmış yapraklar, saçlarıma dökülüyor, yaprakların üzerine bastığımdaki çıtırtı, hışırtı sesleri. Sanki geçmişimin üzerine basıyorum. Sanki yaşadığım duygularımın üzerine basıyorum. Hüznümü kucaklıyorum. Kucağımdaki yaprakları gökyüzüne savuruyorum. Acılarımı, dertlerimi, kederlerimi, canımı yakan anılarımı savuruyorum. Çok garip ki; bir mahsun çocuğun yüzündeki masumiyeti, sevinci, çığlıkları yaşıyorum. Haykırıyorum dünyaya. Çocukluğumu, sevincimi, pamuk şekerimi, elma şekerimi, kâğıt helvamı, leblebi tozumu yediğimdeki tat aklıma geliyor. Hüznün bulutlarını bir anda dağıtıyorum. Gökyüzüne sesleniyorum. Bulutlara bir bir isim koyuyorum. Uçurtmamı uçuruyorum. Güvercinlere yem ve su veriyorum. Tıpkı kalabalık bir aile gibi toplanıyorlar etrafıma. Hüzün, mutluluk, sevinç bir arada beliriyor o masum gözlerinin içinde kayboluyorum. Denizin dalgaları vuruyor kayalıklara. Kayalıkların kenarında kediler yemek yiyorlar. Çocukların sevinç çığlıkları parklarda, gökyüzüne yükseliyor. Bir balon gökyüzüne uçuyor. Küçük bir çocuğun yüzündeki masum gülümsemesi. Dilekleri dökülüyor dudaklarından birkaç kelime. Annesi büyük bir şefkatle ve tatlı gülümsemesiyle saçlarını okşuyor. Birden yağmur başlıyor. Herkes telaşla kaçışmaya başlıyor. Şemsiyeler çıkan küçük bir rüzgârın uğultusuyla uçuşuveriyor. Tatlı minik kedilerin sesleri karışıyor. Minicik tatlı kedilerin sesleri karışıyor. Minicik kediler ıslanmışlar, miyavlıyorlar. Bir gemi düdüğü. Birden akşam oluyor. Gün bitiyor, gece bitiyor. Sokaklar sessiz ve sakin. Yıldızlar göz kırpıyor sanki sessiz, sakin gecenin güzelliğinde. Bir yıldız kayıyor, bir dilek tutuyorum. Gökyüzünün güzelliği, gecenin sessizliğiyle birbirine karışıyor. Güz mevsimi, hüznün mevsimin güzellikleri yalnızlığıma ve sessiz gecelerime usulca çöküyor. Soft bir müzik açıyorum. Mevsimin tadını çıkarıp, uykuya dalıyorum. Güzel düşler görüyorum. Herkesin düşlerinin gerçekleşmesi dileğiyle...