GÜZEL DÜŞLER BAHÇESİ Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, ormanın derinliklerinde anne ve kızı yaşarmış. Pembe pamuk şekerden, çikolatalardan yapılmış küçük, sevimli bir kulübeleri, elma şekerlerinden yapılmış ağaçları varmış. Mutfaktan her gün sıcacık kokular gelirmiş. Masal’a annesi her gün sıcacık, lezzetli mi lezzetli kekler, börekler, poğaçalar, çörekler, turtalar yaparmış. Masal da bunları büyük bir keyifle yermiş. Birlikte çok mutlu bir şekilde yaşıyorlarmış. Masal, annesiyle birlikte yemek yapmaktan, güzel bahçelerine mis kokulu çiçekler ekmekten, annesiyle birlikte oyunlar oynamaktan büyük mutluluk duyarmış. Yaz mevsimi bitmek üzereymiş. Annesi kış hazırlıklarına başlamış. Günler geçmiş, kış mevsimi gelmiş. Güzel sesli kuşlar sıcak ülkelere göç etmek zorunda kalmış. Kış gelmiş, çatmış. Kara kış yüzünü göstermiş. Annesi Derin ve kızı Masal eldivenlerini, atkılarını, berelerini takmışlar. Dışarıya çıkıp kardan adam yapıp kar topu oynuyorlarmış. Kardan adamın kömürden gözleri, havuçtan burnu, düğmelerle süslenmiş gövdesi varmış. Eline çalıdan bir süpürge yapmışlar. Kardan adam çok tatlı görünüyormuş. Bir sesle irkilmişler. Masal, annesi Derin’e: — Anne, bir ses duydun mu? Derin: — Evet, tatlı prensesim. Ben de duydum. Masal: — Anne, kardan adam mı konuştu yoksa? Birlikte kahkaha atmışlar. Derin: — Meleğim, hiç kardan adam konuşur mu? O canlı değil ki. Canlılar konuşur. Masal: — Peki, bitkiler konuşur mu? Derin: — Konuşmazlar. Bitkiler sadece susar. Bunu da bize yapraklarını solarak, topraklarını çatlayarak, kuruyarak haber verirler. Masal: — Ama ben susayınca senden su istiyorum. Derin: — Sen canlısın. O yüzden isteklerini dile getirebilirsin. İnsanları diğer canlılardan ayıran özellik; düşünen bir varlık olmasıdır, zekâsıdır. Masal: — Peki, hayvanlar konuşur mu? Derin: — Onlar da ses çıkararak, hareket diliyle iletişim kurarlar. Ya da yanına yaklaşarak, sana sevimlilik yaparak seninle iletişim kurarlar. Bir de bitkiler fotosentez yoluyla nefes alırlar. Masal kahkaha atar, elleriyle ağzını kapatır. Masal: — Anne, çok komiksin! Fotosentez ne demek? Hayatımda daha önce böyle bir şey duymamıştım. Derin: — Bitkilerde fotosentez; bitkilerin yeşil yapraklarında gerçekleşir. Işık yoluyla kimyasal enerjiye dönüştürülme sürecidir. Şekerler üretilir, oksijen meydana gelir. Yani aldığımız temiz hava gibi düşün. Yeşil bitkilerin güneş ışığını kullanarak kendi besinlerini üretme sürecidir. Dünyada yaşamaları için gereklidir. Bizim nasıl su içmeye, yemek yemeye ihtiyacımız varsa, onların da güneş ışığını kullanarak fotosentez yapmaya ihtiyacı vardır. Fotosentez olmasaydı, yeşil bitkiler olmazdı; bitkiler olmasa hayvanlar da olmazdı. Fotosentez için güneş ışığı, klorofil, su ve karbondioksit gazı gerekir. Bunları okula gitmeye başladığında konuşuruz tatlım. Hadi, oyunumuza devam edelim. Ağacın altından bir kuş sesi gelir. Acı acı “cik cik” diye bağırmaktadır. Sese doğru koşarlar. Masal: — Anneciğim, ses kuştan geliyormuş! Derin: — Kıyamam sana. Masal, o küçücük bir serçe yavrusu. Masal: — Anne, yaralanmış! Hadi yaralarını saralım. Ona yemek ve su verelim. Derin: — Ona su ve küçük ekmek kırıntıları verelim. Suda ıslatalım. Çok hasta, yoksa yiyemez. Masal: — Peki anneciğim. Anne, ona kafes yapalım mı? Derin: — Olmaz. Kendini onun yerine koyup empati yapmalısın! Masal: — Empati ne demek anneciğim? Derin: — Kendini onun yerine koyarak, onun gözünden bakmak. Seni bir yere kapatsalar kendini nasıl hissederdin? Masal: — Haklısın anneciğim. Günler geçer. Kuş iyileşir. Masal kuşa çok bağlanmıştır, ondan ayrılmak istemez. Derin: — Masal, artık onu annesine kavuşturmamız lazım. Herkesin yaşayabileceği bir yaşam alanı vardır. Evin içinde bizimle yaşayamaz. Doğal ortamına bırakmalıyız. Masal: — Doğal ortam ne demek? Derin: — Sevimli dostlarımızın doğasına uygun yerlerde yaşadığı alanlardır. Artık onu ailesine kavuşturmamızın zamanı geldi. Seni annenden ayırsalar mutlu olur muydun? Masal: — Özür dilerim anneciğim. Hiç böyle düşünmemiştim. Kuşu doğal ortamına bırakırlar. Kulübelerinden dumanlar tütmektedir. Anne ve kız birlikte mutlu bir şekilde yaşarlar. Onlar ermiş muradına, biz çıkalım kerevetine. Daldan üç elma düşmüş: birisi bize, diğeri sevimli dostlarımıza, biri de anne ve kızımıza, bir diğeri de masalımızı dinleyenlere. Herkes mutlu bir şekilde yaşamış...