GÜZEL BAŞLANGIÇLAR Rüya, şehrin gürültüsünden, insanların kalabalıklığından çok sıkılmıştı. Hayatında bazı değişiklikler yapmaya karar verdi. Tatil yaklaşmıştı. Ege sahil kasabasına gitmeyi düşünüyordu. Denizin dalga sesleri içini huzurla kaplıyordu. Birden aklına çocukluğu gelmişti. Çocukken bir sahil kasabasında büyümüştü. Morali ne zaman bozulsa koşarak sahil kenarına, kumsallara, denizin dalgalarına kendini bırakırdı. Denizin dalga sesleri ona tüm dertlerini unutturuyordu. İçinde bir çocuğun güzel anılarını uyandırıyordu. Çocukken, sahil kenarında deniz kabuğu bulmuştu. Kulağına doğru getirdi. Sanki rüyalar alemine gitmişti. Güzel bir müziğin melodisi, notası gibiydi. Tatil günü geldi. Valizini topladı. Yola çıktı. Bu tatile gidiş fikri ona güzel başlangıçların kapısını açacaktı. Hayatında yeni mucizelere doğru yürüyordu. Onu bekleyen sürprizlerden habersizdi. Küçük bir pansiyona yerleşti. Sahile doğru yürüdü. Güzel havayı içine çekti. Gülümsedi. Kalbine sessizce fısıldadı. Yeni hayatına hoş geldin. Kalbinde sıcacık bir duygu hissetti. Sanki hayatına sıcacık bir güneş doğmuştu. Yıllardır aradığı huzuru, mutluluğu o sahil kasabasında bulduğunu hissetmişti. Daha hayatında sürprizlerle karşılaşmadan yüreğinden gelen ses, derinlerden gelen o duygu, his. Kalbinin sesinin habercisiydi. Havada tatlı tatlı, ılık ılık esen meltem rüzgârı yüzünü okşuyordu. Akşam olmuştu. Mehtap ışığı, denize düşen yakamozlar ruhuna ince ince dokunuyordu. Sahilde gitar çalan gençler, güzel bir müzik, bir kadeh şarap. Hayaller, umutlar, düşler, aldığı kararlarla merdivenlerini yavaş yavaş çıkacaktı. Hedefini belirlemişti. Artık bir amacı vardı. İlk önce bu sahil kasabasına yerleşecekti. Organik tarım yapacaktı. Kendine yeni bir gelecek inşa etmeye karar verdi. İlk adımını sahil kasabasına yerleşerek, organik tarıma geçerek yapmıştı. Doğanın güzellikleriyle bütünleşecekti. Çünkü; doğanın tüm güzellikleri ona çok iyi geliyordu. Sanki onu iyileştiriyordu. Yüreğine şifa oluyordu. Birden müzik açtı. Klasik müzik dinlemeyi seviyordu. Çünkü; klasik müzik ruhu ve kalbi birbirine bağlıyordu. Burada öğreneceği çok şey vardı. İnsanlara hayır diyemiyordu, insanları kırmak da istemiyordu. Bu da onu hasta ediyordu. Gobor Mote'nin de dediği gibi; ˆˆNasıl hayır deneceğini öğrenmediğinizde bedeniniz sizin yerinize hayır demeye başlar. Nasıl mı? Kendinizi hasta ederek ˆˆ Bazen insan yalnız kaldığında kendine ayna olur. Kendi karanlık yanlarını, eksikliklerini görmeye başlar. Bazen de yalnızlık insana şifa olur. Her şey ait olduğu yerde hayat buluyordu. Bu tatil beldesine gelene kadar kendini hiçbir yere ait hissedememişti. Hayat, ona çok şey öğretmeye başlamıştı. Herkesin bir hikayesi var. Bu da benim hikayemdir diye içinden geçirdi. Öğrenmek, keşfetmek. Belki de bunları yapması için yalnız kalması gerekiyordu. ˆˆPaula Hawkins'in de dediği gibi ; İnsanın en büyük sırdaşı yalnız kaldığı anlardır.ˆˆ İnsanların yalnız kaldığı anlar en üretken olduğu anlardı. Kendince bir yolculuğa çıkmıştı. Kalbinin sesini dinliyordu. Zamanı geldiğinde seni bulması gereken şey zaten seni buluyor düşüncesine inanıyordu. Kendisine bir kahve yaptı. Eline bir kitap aldı. Kitaptan kendine bir fal baktı. Sabahattin Ali ˆˆKendisini Yeşerten Tesadüf; Tesadüf seni karşıma çıkarmasaydı gene aynı şekilde fakat her şeyden habersiz yaşayıp gidecektim. Sen bana dünyada başka bir hayatın mevcut olduğunu, benim de bir ruhum bulunduğunu öğrettin. ˆˆ Bu satırları okuduktan sonra sahilde bir yürüyüş yapmaya karar verdi. Sanki kalbi, ruhu onu o sahile çağırıyordu yüreğinin derinliklerinden gelen bir ses, his. Hayatını yeşerten tesadüfle karşılaşacağından habersiz yürüyordu. Hayatına anlam katacak o tesadüfle tanıştı. Birbirlerinin hayatlarına anlam katacaklarından habersiz mucizevi bir şekilde tanıştılar. Birlikte güzel başlangıçlara imza attılar…