Bir toplumun yapı taşlarını bozan etkenlerden biri hiç şüphesiz kötü ekonomi modelidir. Fakirliğin diz boyu olduğu toplumlarda yalan ve riyakarlık had safhada olur. Fakirlikle beraber siyasi bir gerilimin olması, her bir bireyin birden fazla kişiliğe bürünmesi demektir: Menfaatperest ve Fırsatçı!

Bazen yenileceğiz... Bazen dayak da yiyeceğiz ve örseleneceğiz de. Ve bazen de öleceğiz ama yine yeniden var olacağız. Biz buyuz ölsek de var olacağız.

Her insanın olmak isteyip de olamadığı veya olunmasına izin verilmemiş kişilerin hayatlarını yaşarız aslında. öyle ki bazen kendimiz olmaktan çıkıp bir başkası oluveririz ve hazin bir sonla biter hayatımız: Mutlak Hüsran!

Yeni bir başlangıç, yeni bir soluk ve yeni bir platform: Ülkemiz ve Biz. Öyle inanıyorum ki bu platfrom çok güzel işlere imza atacak. Baharla birlikte tohumlar toprağa ekildi ve filizlenmesini bekleyeceğiz. Elbette öylesine beklemeyeceğiz çalışacağız da durmadan. O halde damladan deryalara diyelim.

Zaman, sihir, fanus; insanoğlunu büyüleyip hayrete düşüren kavramlar mecmuası:

Ruhun ikizi bedendir. Bedenin yegane dostu ise aşktır. Ruh çok manasız çırpınışlarda boğulmakta ve beden ise yarını düşünmeden yaşar bohemce ölüp gitmektedir. Yaşayamadığını yaşamamak, anıları yaşamaktan anı yaşayamamak ve bunun fırsatını yakalayamamak insanı deli-divane eder.

Bir toplumda ekonomik bir sorun varsa, bu durum hayatın her kademesine etki eder. Öyle ki insanların en hassas oldukları dini inançlarını dahi yıpratabilir ve klişe bir söz olsa da para huzur getirmez ama parasızlık adama huzursuzluk verir. Ayrıca fakir ama huzurlu diye birşey de yoktur: Safsata!