#alıntı * "Anlamıyorum" dedi Bilge. "Sizlerde beden herkes gibi, bu ülkede yarım yamalak bir şeyler yapmaya çalışan insanlar gibisiniz?" * Hayallerinden bile korkar mı insan? * Çok güzel insanlar da, çok çirkin insanlar gibi, fotoğraflardan anlaşılmazdı. #kitapyorumu Tehlikeli Oyunlar, Oğuz Atay’ın en çok bilinen romanlarından ikincisidir. Bir arkadaşımdan hediye almıştım ve uzun zamandır kitaplığımda duruyordu. İtiraf etmeliyim ki okumaya başladığımda ilk yüz sayfasında kitabı bırakmak ve devam etmek istemedim. Çünkü ana karakterin kadınlara olan bakışı beni oldukça rahatsız etmişti. Fakat her şeye rağmen kitabı okumaya devam ettim. Şimdi biraz eserimizin içeriğinden ve karakterlerden bahsetmek istiyorum. Oğuz Atay’ın kaleme aldığı Tehlikeli Oyunlar'ın ana karakteri olan Hikmet Benol kitap boyunca bizlere bireyin toplum içerisinde yaşarken çektiği "anlaşılmama" kaygısını ciddi bir şekilde göstermektedir. Hikmet, Bilge, Sevgi, Albay ve diğer karakterleler arasında kurduğu tüm bağlarda bu "anlaşılmama" kaygısı vardı. Aynı zamanda Tehlikeli Oyunlar, bireyin içsel çatışmasının çok fazla ele alındığı bir eserdir. Birden fazla Hikmet'in olması bireysel iç çatışmayı en güzel anlatan kısım olmuştu bence. Bilge ile olan Hikmet, Sevgi ile evlenen Hikmet, Albayla sohbet eden Hikmet hepsi kendi içerisinde bir diğer Hikmet'i suçluyor, bir diğer Hikmet'i anlamıyor, bir diğer Hikmet'i yargılıyordu. Yaptığı bir eylem bir diğer Hikmet için kabul edilemez bir olay olup çıkıyordu. Bireysel olarak kendi iç dünyamızda parçalandığımızın en güzel göstergesiydi Hikmet Benol. Oğuz Atay, ne yaparsa yapılsın hiçbir zaman yaşadığı toplum tarafından anlaşılmayacak bir karakter yaratmıştı. Birlikte yemek yediği, aynı evi paylaştığı, yaşamaya dair aklınıza gelebilecek birçok ortak paylaşım yaptığı insanların bile bireyin iç dünyasını anlayamayacağını göstermişti. Kalabalıklar arasında yalnızdı Hikmet ve Hikmet gibileri. Eleştirime başlamadan önce de dile getirmiştim. Okumamın başlangıcı güzel ilerlememesine rağmen sonlara doğru Tehlikeli Oyunlar'ın büyük bir düşüncenin ürünü olduğunun kanısına vardım ve bu nedenle gönül rahatlığıyla okumanızı önerebilirim. Sevgiler, Esmanur Kadak