SEVİMLİ DOSTLAR Tiyatro, Çocuk Oyunu SAHNE - DEKOR: Ağaçlar, Çiçekler, Patika yolu, Kulübe KARAKTERLER: Ada (çocuk), Nisan (Anne), Paki (Köpek), Pati (Kedi) ve Diğer Karakterler Sahneye bir çocuk çıkar. Hikayeyi anlatır. Çok soğuk, karlı bir kış günüydü. Hava çok kararmıştı. Göz gözü görmüyordu. Sisli ve puslu bir hava görünümü vardı. Ada'nın canı çok sıkılıyordu. Annesi Ada'ya, süt, kurabiyeler, çörekler hazırlamıştı. Mutfaktan sıcacık kokular geliyordu. Ada sütünü içiyor, bir yandan da sıcacık kurabiyeleri ve çörekleri yiyordu. Bir yandan da sohbet ediyorlardı. Annesi, Nisan'a hayvan sevgisini aşılamaya çalışıyordu. Hayvanlara mama ve su vermenin, onları korumanın, aşılarını yaptırmanın, onlara sahip çıkmanın önemini vurguluyordu. Ada'nın uyku saati gelmişti. Sabah oldu. Ada kahvaltılık bir şeyler almak için dışarı çıkmıştı. Beresini, atkısını ve eldivenini taktı. Sokakta hayvanlara eziyet eden bir adam gördü. Paki ve Pati'yi alıp eve getirdi. Onlara mama ve su verdi. Onları sevdi, öptü. Yaralarını sardı. Bir gece dışarıdan bir ses geldi. Ada dışarı çıktı. Paki ve Pati yoktu. Çok korktu, onları aramaya çıktığında kayboldu. Ada'nın hayatını Paki ve Pati kurtardı. Sonsuza kadar mutlu yaşadılar. Sahneye Paki ve Pati çıkar, dans ederler ve şarkı söylerler. Seyirci çocuklara soru sorarlar. PAKİ - PATİ: Çocuklar, hayvanları seviyor musunuz ? SEYİRCİ ÇOCUKLAR: Evettt. PAKİ-PATİ: Duyamadım. Daha yüksek sesle. SEYİRCİ ÇOCUKLAR: Evettt. PAKİ - PATİ: Peki onları koruyor musunuz ? Onlara mama ve su veriyor musunuz? SEYİRCİ ÇOCUKLAR: Evetttt. Sahneye Ada ve Nisan çıkar. Kulübede sohbet etmektedirler. Şömine yanmaktadır. Çıtır Çıtır sesler gelmektedir. ADA: Anneciğim, dışarısı çok soğuk. Acaba dışarıda üşüyorlar mıdır? NİSAN: Kimler üşüyor mudur? Meleğim. ADA: Sokakta, dışarıda kalmış sevimli dostlarımız. NİSAN: Evet. Canım. ADA: Anneciğim, onlara mama ve su vermek için bahçeye çıkabilir miyim? NİSAN: Tabii ki de canım benim. Ama bir şartla. ADA: Sevinçle, havaya zıplar. NİSAN: Çok sıkı giyinmelisin. Bahçeden dışarı sakın çıkma. ADA: Peki anneciğim. Ada ve Nisan mama ve su verirler. İçeriye girerler. Ada, sabah olmuş, dışarı çıkmıştır. Sokakta Paki ve Paki ile tanışır. Onlara zarar veren birini görür. Ada, Paki ve Pati'yi eve getirir. Yaralarını sarar, tüm sevgisiyle iyileştirir. Günler sonra bir akşam bir ses duyar. Dışarı çıkar. Paki ve Patiyi bulamaz. Çok korkar. Hazırlanıp, dışarı çıkar. Kaybolur. Patika yolunu takip eder. ADA: Paki, Pati, nerdesiniz? Sesimi duyuyor musunuz? Nerdesiniz? Çok korkuyorum. Paki ve Pati, havlar, miyavlar. Ada kafasını çarpar. Paki, Pati ve diğer karakterler sahneye çıkar. Sevimli Dostlarımız şarkısını söylerler. SEVİMLİ DOSTLARIMIZ Hayvanları sevmeliyiz, çok sevmeliyiz, Onlara kaplarda su ve mama vermeliyiz, Onları soğuk havalardan, hastalıklardan korumalıyız, Aşılarını yaptırmalıyız, veterinere götürmeliyiz, Kontrollerini yaptırmalıyız, düzenli yıkamalıyız, Hayvanları sevmeliyiz, çok sevmeliyiz, Onlarda bizim gibi canlılar, Sevimli dostlarımız bizim, Sevimli arkadaşlarımız bizim, hayvanları sevmeliyiz, Çok sevmeliyiz, onları sahiplenmeliyiz, Sokaklara mahkûm etmemeliyiz, Hayvanları sevmeliyiz, çok sevmeliyiz, Onlar bizim can dostlarımız, Sevimli arkadaşlarımız, Hayvanları sevmeliyiz, çok sevmeliyiz. Ada gözlerini açtığında Paki ve Pati ile eve dönmüştür. Mutlu bir şekilde yaşarlar.