Konuşacak çok şey vardı, söylenecek çok az. Bazen de tersi. Güçlü kalmaya çalışan bacaklarım, ağırlaşıyor. Alabora olmus bir teknenin, karşı çıkmaya çalışması gibi doğanın öfkesine. Olması gereken her şey olacaktı ve yaşanması gereken. Sessiz gibi görünüyor dışarıdan, aslında konuşmadığı kadar konuşuyor içten. Dipler, ifadesi gibi derin, çarpışması kadar fantastikti tiranların. Büyük bir savaş bu, ama sevmem ben savaşları. Bir insan içte ya da dışta, kaç tanesine katlanabilir kötülüğün? Sessizlik, gürültü. İkisi de koptu birbirinden. Kazanılmayacak, iyice derinlere inilmezse zihnin. Ve görülmeyecek asla, görünür olması beklenirse hikaye.