İnce bir çizgi vardır, Geceyle gündüz arasında. Günün en karanlık zamanı, Aydınlığa en yakın zamandır aslında. Siyahla beyazı ayıran da İncecik çizgidir, Mutlulukla mutsuzluğu da. Hayatın seyri değişebilir, Kimi zaman üzücü bir olayla, Kimi zaman gül kokulu bir başlangıçla. İpince bir çizgi vardır, Sevgiyle nefret arasında. Bu sebeple insan ‘‘öldüresiye sevmek’’ ister, ‘‘Gözünden sakındığını’’ mesela. Yetişkin olmak ince bir çizgiye bağlıdır; Bir çocuk da hissedebilir, otuz yaşında. Bazen kısacık bir an, Bedeldir dolu dolu geçen yıllara. İnce bir çizgiden oluşur, Mantıkla duygunun çelişkisi. Kimi zaman gitmek gerekir, Zor olsa da. Kimi zaman kalmalı insan, Önüne fırsatlar çıksa da. Ve insan ince bir çizginin üzerindedir, Yaşamla ölüm arasında. Her şey bitebilir, En mutlu olduğun anda. Ya da yeniden başlayabilir, Bütün dünya başına yıkılsa da. Yalnız vicdanın ince çizgileri yoktur. Geçit vermez asla, İyiden kötüye, doğrudan yanlışa. Bütün dünya karşısında olsa da…