Yoksunluğun dişleri arasında / Olanca yaşamak Say ki bu yüzden Göğüs uçları kopartılırcasına / Sızlanan aşk ... Bu çığlık dağların Bu çingene kalabalık ikimizin Dalgasına alışamayan denizler gibi Bulanık seyri sıkıyor içimizin Başakları ezen hoyrat ayaklar Bilir mi sanırsın Birden yediye Yediden yüze çoğalan sıkıntımızı Yürürken üşüdüğümüz bu yollar sevgilim Ne senden ileri ne ben kaldım geri Senin gününde Bulutun pusun ardında saklanan hakikat Benim gecelerime Ayy! Diye doğar unutmadım söyleyeyim Güneşin altında yıkanan Dağ laleleri gibi içimde sana dair uyananlar Renkleri kırılır enlemden enleme Kırılan ayaz gibi kısılır sesim Sen seslerin üzerindeki yükü hafiflet Taşa ve toprağa sözü geçsin Rüzgara kapılan yaprak kadar iradesiz Düşsün zamana yankın Dört koldan acı akan sularına Işıkları sönsün içinin Karanlıkla konuş Çamuruyla savaşan aklıyla uzlaşamaz Kuyruğuna kendi zehrini tüküren Yılanlar sarılır ayak bileklerine Mürdüm yurduna yürüyemez Dokuz boğum kıvıl kıvrım kıvrılır adımların ... Böylece kıyılır dört yöne / Çatal dilli keder Cehennemden geçen yollarına / Cennetler sarılır