Sensiz yola girer isem, Çarem yok adım atmaya, Gövdemde kuvvetim sensin, Başım götürüp gitmeye.

Gönlüm, canım, aklım, idrakim Senin ile karar eder, Kanat çırparlar her daim Uçup dosta gitmeye.

Kendiliğinden geçeni, Doğan eder maşuk onu, Ördek ve kekliğe salar, Takip edip tutmaya.

Aşık mı diyem ben ona, Tanrı'nın cennetin seve Cennet dahi tuzak imiş, Mü'min canları tutmaya

Ganî Cebbâr aşk erine Bin Hamza'ca kuvvet verir, Dağları yerinden söker, Yol eyler dosta gitmeye.

Yüz bin Ferhat kazma almış, Kazar dağların temelini, Kayaları kesip yol eyler, Abıhayat akıtmaya.

Abı hayatın çeşmesi Aşıkların kavuşmasıdır Kadehi dolu dolaştırır Susamışları yakmaya.

Âşık kişi miskin olur, Yol içinde teslim olur, Kim ne ederse boyun büker, Çare yok gönül yıkmaya.

Yedi veyil cehennemini Kül eyler âşıkların ahı, Kast eder sekiz cenneti, Nûr edip nûra katmaya.

Bildik gelenler geçtiler, Gördük konanlar göçtüler, Aşk şarabın içen canlar, Uymaz göçmeye, konmaya.

Tutulmadı Yunus, canı geçti Cehennemden cennetten, Yola düşüp dosta gider, Yine aslına ulaşmaya.

Sensiz Yola Girer İsem, Çarem Yok Adım Atmaya Şiiri Eski Türkçesi

Sensüz yola girürisem çârem yok adım atmaga Gevdemde kuvvetüm sensin başum götürüp gitmege

Gönlüm canum ‘aklum bilüm senün ile karâr ider Pervâz ururlar dem-be-dem uçuban dosta gitmege

Kendüliginden geçeni togan ider ma'şûk anı Ördek ü keklige salar sürü idüben tutmaga

‘Âşık mı diyem ben ana Tanrı'nun uçmagın seve Uçmak dahı tuzagımış mü'min cânların tutmaga

Ganî Cebbâr ‘ışk erine bin Hamza'ca kuvvet virür Tagları yirinden ırar yol eyler dosta gitmege

Yüz bin Ferhâd külüng almış kazar taglar bünyâdını Kayalar kesüp yol eyler Âb-ı Hayât akıtmaga

Âb-ı Hayât'un çeşmesi ‘âşıklarun visâlidür Kadehi tolu yüridür susamışları yakmaga

‘Âşık kişi miskîn olur yol içinde teslîm olur Kim n'iderse boyun bura çâre yok gönül yıkmaga

Yidi veyil Tamu'sını kül eyler ‘âşıklar âhı Kasd ider sekiz uçmagı nûr ide nûra katmaga

Bildük gelenler geçdiler gördük konanlar göçdiler ‘Işk şarâbın içen cânlar uymaz göçmege konmaga

Tutulmadı Yûnus cânı geçdi Tamu'dan Uçmak'dan Yola düşüp dosta gider gine aslın ulaşmaga

Yunus Emre kimdir?

Yunus Emre, 1240-1321 yıllarında Anadolu'da yaşamış, büyük mutasavvıf, halk ozanı, düşünür. Şiirleri, sözleri, dili, felsefesi ve hayata dair bakışı ve duruşu ile sadece yaşadığı topluma ve coğrafyaya değil, tüm insanlığa çığır açan, yol gösteren büyük ozan ve düşünürdür.

 Yunus Emre'nin diğer şiirleri de ilginizi çekebilir
      Yunus'un köşesine göz atmak için tıklayın

Bu sayfayı beğendiyseniz, lütfen yorum yapmayı ve çevrenizle paylaşmayı unutmayın.

Etiketler: Yunus Emre Şiirleri, Sensiz Yola Girer İsem, Çarem Yok Adım Atmaya şiiri, Yunus'un en güzel şiirleri, Yunus Emre en sevilen şiirleri Günümüz Türkçesiyle, Yunus Emre Hayatı, Yunus Emre Eserleri, Kısaca Yunus Emre kimdir?, Yunus Emre Sözleri, Tasavvuf şiirleri, Sufi şiirleri, Aşk Şiirleri

 Okuryazar'ı keşfedin!

Okuryazar'a üye olup, daha fazla özellikten tamamen ücretsiz olarak yararlanabilirsiniz. Dilerseniz, kendinize köşe açabilir, anlık ileti paylaşabilir, yazılar kısmında ilgilendiğiniz konularda içerikler yazabilirsiniz.