"Şakaklarından boynuna süzülür yaşlar, Kaldır başını, dik dur Utanma, her kadın ağlar. Beyaz incilerini tak gerdanına, Süsle bedenini hâyasızca. Baştan aşağı cüretkar, Beşirden üstün bir güzellik bu. Gözleri çökük, ancak bakışları efsunkâr. Kendinden emin, cilveyi pek beceremez. Yüreğindeki yarayı kabuk tuttukça kavlatır, Bu yüzdendir, ak elbisesi kızıllara boyanır. Uğrunda ömür harcanır, şiirler kazılır ağaç budaklarına. Ancak Kadın; ne kafasını kaldırır, ne de bakar ardına."