Günaydınlar herkese! Şuan bir kitap okumaktayım. Kitabın adı: Okulsuz Toplum-Ivan ILLICH. Kitabı okumuş ve ya okuyan biriyle üstüne konuşmak isterim.

Bazen deli gibi aşık olsam nasıl olur diyorum. Sonra aklıma acısı geliyor ve yutuyorum. Bence mutsuz olmamak için mutlu bile olamıyoruz. İyi mi ediyoruz kötü mü.. meçhul.

Yaşadığımız ne varsa iyi yaşadık. Kimisi üstümüzden kimisi kalbimizden geçti. Ama geçti..

Fatihte eski bir gramafon çalıyor, Eski zamanlardan bir cuma çalıyor, Durup köşe başında deliksiz dinlesem, Sana kullanılmamış bir gök getirsem. -Attila İlhan

Ne var ne yok.. Haberli açtığımda geçirdiğim hayretler var.. Toprağın altında yatan atalarımıza veremeyeceğimiz hesaplar var.. Elden giden bir gençliğim var.. Uykusuz geceler var..

"Nefret çukuru gözlerine gömdüm, sana dair olan tüm umutlarımı."

Bir şeyleri (hayatı) bu kadar anlamak istemezdim.. çocuk gibi yalnızca mutlu edenlerle ilgilenmek isterdim. Siyah bir zamanlar kullanmak bile istemediğim bir renkti şimdilerdeyse vazgeçilmezim oldu.