Bazen öyle anlar geliyorki insan kendinden çevresinden ailesinden nefret edecek hale geliyor yoruluyorsun be nefes almaktan bile yoruluyorsun..

Yoruluyor insan be hayatan hayata yaşadıklarından ümit yok diyorsun kendini ailen den çevremden uzak tutuyorsun sonra yine suçlu sen oluyorsun şimdi neyapalim bu kahpe dünya da .....

Bu aralar kendimi yıkılmış bir binaya benzetiyorum ümidim kendimden yok ama anlamsız bir şekilde varım bazen ölümü dusunuyorum ölsem de kurtulsam sonra kendimde kendimi öldürecek mecal göremiyorum...

Allah'ım dişim çok agriyorrrrrrrrrrr

Kendini sevmeyen birinin kimseyi sevmesini beklemeyin

Dün bazı şeyleri farketim acıydı ama sonunda herşeyin sebebini öğrendim aslında herşeyin bir sebebi varmış herşey bir sebep doğrultusunda ortaya çıkıyor sadece parçaları birleştirmek gerekir

Kızlarla bi anımızı buldum...